Onderdeel van een gesprek vandaag gehouden.
Als we allemaal een beetje meer ons best doen met het onderstaande, dan wordt ‘t nog wel wat met onze wereld.
———–
“Ik zal proberen vaker te bedenken hoe woorden die ik zeg op jou kan overkomen voordat ik ze uitspreek, en dus mijzelf meer verplaatsen in jouw interpretatie van mijn woorden. En zal mijn best doen om de gehoorde woorden te laten voor wat ze zijn, en te proberen daar niet mijn subjectieve interpretatie aan te hangen.
En ik hoop dat jij je in het geval van gesproken woorden, iets meer rekening houdt met het feit dat de luisteraar jouw woorden niet noodzakelijkerwijs interpreteert op de wijze waarop jij ze bedoelt; en dat je in het geval van gehoorde woorden iets minder snel de kant kiest waarin jouw interpretatie van die woorden de onweerspreekbare waarheid van die woorden wordt.
De “waarheid” van die gesproken woorden ligt tussen de verteller en de luisteraar; en is noch bezit van de een noch van de ander.
Maar al te vaak, lijkt het alsof we beiden menen dat die waarheid die aan de woorden hangt maar eensluidend is.”
